ANOREKSJA

Anoreksja nie jest zaburzeniem, które istnieje od niedawna, nie jest też fanaberią

młodych dziewcząt ani nieprawidłowo prowadzoną dietą. Anoreksja jest zaburzeniem, w

którym choruje zarówno dusza jak i ciało, zaburzeniem wspierającym tezę o istnieniu

jedności psyche i somy. Przez to anoreksja staje się nie tylko problemem rozpatrywanym w

kontekście medycznym, ale i psychologicznym. Wzrastająca liczba osób z rozpoznaniem

jadłowstrętu psychicznego nie jest jedynie związana z trafną diagnozą i wrażliwością

klinicystów, ale także z faktem pojawiającego się coraz częściej u młodych dziewcząt i kobiet

słabego wewnętrznego poczucia bezpieczeństwa, własnej wartości i wsparcia ze strony

bliskich, słabego poczucia kontroli nad swoim życiem oraz braku zaufania do siebie i

własnych możliwości, które w normalnych warunkach pozwoliłyby oprzeć się negatywnym

wpływom stresu. Z tego też powodu problem anoreksji coraz częściej rozpatruje się w

kontekście patologicznego sposobu radzenia sobie zarówno z problemami dnia codziennego

jak i w sytuacjach trudnych